September 2014: Werkbezoek Happy and Joy Uganda
Maandelijks schrijft een bestuurslid van Stichting Happy and Joy een stukje over het wel en wee in Uganda en binnen de stichting. Op deze manier hoopt de Stichting u op de hoogte te houden van de belangrijkste ontwikkelinge
Midden in de nacht landde ons vliegtuig op Entebbe Airport… weer ‘thuis’ in Uganda! Het was al meer dan drie jaar geleden dat we in Uganda geweest waren, dus het was heerlijk om eindelijk weer de mogelijkheid te hebben er naartoe te gaan.
Na een gezellige rit met Lisa (directrice van de school) en Steven (opzichter bij de bouw van de huizen) kwamen we aan in Kabojja. De taxi bracht ons tot voor de deur van de school en daarmee bij de zes huisjes die gebouwd worden om straks te gaan verhuren. Wij zouden gaan slapen in een van die zes huisjes en daar hadden ze de afgelopen weken hard voor gewerkt. In Nederland kregen we regelmatig foto’s toegestuurd over de vorderingen van de bouw. Dat foto’s toch niet altijd een duidelijk beeld geven was ons gelijk duidelijk. Buiten was het pikkedonker, maar gelukkig was er stroom en konden we zelfs toen al zien dat het er allemaal echt prachtig uitzag. Alle acht koffers werden naar binnen gedragen en nadat we afscheid hadden genomen van Lisa en Steven maakten we snel onze bedden op, hingen we de klamboes erboven en probeerden we wat te slapen. De volgende ochtend werden we al vroeg gewekt door het gezang vanuit de Moskee in de buurt van de school. De dag kon beginnen, we hadden er zin in!
Na een ontbijt van bananen, samoesa’s en chapati’s gingen we naar de school er vlak naast en werden we tot onze grote verrassing verwelkomt door alle kinderen en het personeel van Happy and Joy. De kinderen zongen diverse liedjes en gaven een kleine dansshow weg waarna het tijd was om de taart aan te snijden! Met z’n allen genoten van het mierzoete gebak!Wat fijn om weer terug te zijn op Happy and Joy. Het was heerlijk om al die vrolijke gezichtjes weer te zien. De gezichtjes van de kinderen waar je het uiteindelijk allemaal voor doet!
Die eerste dag zijn we ook gelijk aan de slag gegaan want uit eerdere bezoeken aan de school wisten we al dat de tijd in Uganda voorbij vliegt. Dit keer zou ons bezoek voornamelijk bestaan uit het voeren van gesprekken. Met directrice Lisa, met Steven over de bouw, de leerkrachten en het overige personeel op Happy and Joy, de directeuren van de beide basisscholen waar we mee samen werken, een advocaat overde registratie van de school en met bankmedewerkers voor het openen van een nieuwe, zakelijke rekening.
Tussendoor zaten we in de klassen om te ervaren hoe het er daar aan toegaat, draaiden we springtouwen rond,tijdens de pauzes kletsen we bij met de juffen onder het genot van een heerlijke samoesa en lekkere zoete ginger-tea en hielpen we met het schrijven van de opdrachten voor de volgende dag in de schriftjes van de kinderen.
De keuken van de school vergroten en vernieuwen was ook een van onze plannen. Toen we de keuken weer eens met eigen ogen zagen bleek de opknapbeurt ook echt nodig.Kokkin Mama Akram had weleens gehoord dat er in de nabijgelegen bakkerij een heel fijn kooksysteem stond. Zoiets wilde ze ook wel! Op een dag liepen we langs de bakkerij en vroegen we of we er een kijkje mochten nemen. ‘Vraag maar bij de andere ingang’, werd ons gezegd. Dus liepen we verder rondom het enorme complex. Ook bij de tweede ingang kwamen we niet verder en wezen ze ons op ingang nummer drie. Daar werd ons gevraagd te wachten en na ongeveer een half uur reed er een auto naar buiten. ‘Stap maar in, dan laat ik jullie het kooksysteem zien’, zei de vriendelijke man. Wij stapten in en tot onze verbazing reed de man ons helemaal naar Kampala toe. Daar bleek hij een eigen bedrijfje te hebben in ijzerwaren. Hij liet ons een heel mooi kooksysteem zien, waarmee op hout en houtskool gekookt kan worden en waarbij er nauwelijks nog rook vrijkomt en de warmte efficiënt gebruikt wordt. We waren gelijk enthousiast en wisselden contactgegevens uit.
Vanuit Nederland waren er voor alle kinderen tandenborstels en ook tandpasta meegekomen. Een mooie aanvulling op hetgeen waar juffen op een Nursery School toch al mee bezig zijn; de hygiëne. Wekelijks worden tijdens ‘De Parade’ de nagels van de kinderen gecheckt en dagelijks wordt er over hygiëne gezongen. Clean your nose, brush your teeth etc etc. zingen de kinderen, maar poetsen ze die tanden ook echt? In veel gevallen niet. Daarom poetsen de kinderen van nu af aan elke dag na de pauze hun tanden op school. De juffen waren erg enthousiast en je kon aan de kinderen merken dat ze het ook erg prettig vonden, een lekkere frisse smaak en een schoon gebit voelt natuurlijk erg fijn aan.
Onderwijl werd er hard doorgewerkt in de huisjes. Er ontstonden prachtige tegelcombinaties in de badkamers (blauwe ruitjes op de vloer, roze bloemetjes op de muur) en één voor één werden de kamers voorzien van een witte laag grondverf. Ook werden er leidingen gelegd voor de watertoevoer en de afwatering.
De compound waar de huurhuizen en het huis van Lisa aan ligt, had in onze gedachten al vorm gekregen: mooie planten, bloemen, misschien wat groenten of fruit en een natuurlijke afscheiding in de vorm van een heg tussen de huurhuizen en het huis van Lisa in… dat zou niet misstaan! Steven haalde ons uit de droom en vertelde hun idee; er moest overal een laag cement gestort worden. Samen met Steven hebben we toen een nieuw plan gemaakt, gedeeltelijk cement maar vooral ook veel groen zodat alle vogels die nu op het terrein komen er in de toekomst ook graag blijven komen!
Inmiddels zijn we alweer een week terug in Nederland maar houdt de reis naar Uganda ons nog dagelijks bezig. Hoewel we in Nederland alweer druk zijn met de dagelijkse dingen die bij ons bestaan hier horen hebben we tijdens ons verblijf daar alweer vele nieuwe plannen gemaakt die uitgewerkt moeten worden! Dus voorlopig leven we weer even in beide werelden; we zijn in Nederland aanwezig en doen ons ding maar in ons hoofd zitten we nog even daar…